ROMA YOLLARI

tarafından aysien Cuma Eyl. 26, 2008 11:40 am

ROMA YOLLARI

Roma, zayıf yöneticilere, kötü idareye, kargaşa ve devrimlere karşın İmparatorluğun merkezi olarak kaldı. Bunu sağlayansa Romalıların yaptığı muhteşem yollardı.
Romalılar, İmparatorluğu korumanın, birliklerini ve yaptıkları malları kolaylıkla ulaştıracak sistemin başarılı bir kara yolundan geçtiğini keşfettiler.

Romalıların yaptığı ilk yol, Consul CLADIUS'un MÖ. 312 de başlattığı Appian yoluydu.
Roma merkezinden başlayan, 288 bin Km. yolu 200 yıl içinde yaptılar. Bu yolla batıda Avrupa, doğuda Filistin, güneyde Mısır'a kadar ele geçirdiler.
İmparatorluğun zirve döneminde, günde yarım Km. yol yapılıyordu. Bazıları günümüze dek kalabilmişlerdir. ( Kaynakça; Prof. Brian ROSE, Cineinnati Uni.)

Dik açı üzerine oturtmak, seviye üzerinde çalışmak, yataylığı sağlamak için Goruma denen ölçüm yapabilen bir alet icat ettiler. İcat ettikleri bu ölçüm sistemleri hala kullanılmaktadır.
Virajlarda ölçüm tutturamadıkları için, Roma yolları hep düzdür. Geçilemez bir engel çıkarsa, etrafında Le çiziyorlardı. Tepe yamaçlarındaki yolların bile çoğu düzdür. ( Kaynakça; Dr. Scott STIEDMAN, Royal Acadey Engneering)

İmparator Traian, Apian yolunu sahile kadar uzatmak için, 40 m. lik bir yamacı oydurmuştur.
Roma sıfırdan başlayarak yol yapmıştır. O güne kadar olan yollar hep eski yolların evrimidir. Nehirlere paralel gider, Yamaçlardan hep uzak dururlardı.

Bu yolları, köleler, askerler ve taşeron firmalarda çalışan alt tabaka yurttaşlar yapmışlardır.
Yollar hep ayni tekniklerle yapılıyorlardı; Önce geniş bir çukur kazılıyor sonra sağlam bir zemin için, kum ve taşla dolduruluyor, onun ardından bir kat çakıl ve mucur dökülüyordu. Bu tabakayı kil veya harçla karıştırıyorlardı. Son olarak kaldırım taşı döşeniyordu. Bazalt olan bu taşlar aynı zamanda biriken suyun yanlara akmasını sağlıyordu.
Her Roma miline denk gelen 1000 adım mesafede, yuvarlak mesafe taşları dikiliyordu. Bu taşlara mevcut imparatora ait bilgiler ve bir sonraki yerleşim yerinin adı kazılıyordu. ( Kaynakça; Prof. Jan GADOYNE, Teple Uni. Roma)