Yavaş yavaş...

[Yonca eylem]

Önce sözlerimizi unutacağız....sözlerimiz ayrılacak birbirinden....ellerimiz ayrılacak, arkasından gözlerimiz....yavaş yavaş başkalarının adları dolanacak dilimize....dilimiz ayrılacak birbirinden....
peşinden tarihleri unutacağız, günler geçecek günleri unutacağız....yüzümüzü unutacağız.....svediğimiz şarkılar, yemekler; sevmediğimiz şarkılar, yemekler unutulacak...şaçlarımızın kokusunu unutacağız...
yavaş yavaş kopacağız farkında olmadan, acı çekmeyeceğiz, umursamayacağız, kavga etmeyeceğiz....kavgalarımızı unutacağız....
burun farkıyla kaçırdıklarımızı arayacağız, bulduklarımızı unutacağız....sesimizi birininkine benzeteceğiz, konuşmamızı, gülüşümüzü....sesimizi unutacağız....
yalnızlık olmayacak, göz yaşı olmayacak, kaybettiğimiz zaman olmayacak.....yalnızlığımızı unutacağız....
aşkımızı unutacağız....
bir gün gelecek hatıralar canlanacak gözümüzde, o güzel günleri araycağız belki de; ayrıldığımızı hatırlayacğız..."biz" olmayı unuttuk, hayata karıştık....kendimizi unutup, peşinden gene kendimizi hatırlayacağız....

[şerife.1903]

çok güzelmiş gerçkten çok beğedim...bana da uyuoyr umarım unutmak hememn gerçeklesir...