Avustralya'nın tuttuğunu koparan, yalnız avlanan karıncaları gözlerini, zehirlerini ve zalimliklerini bir arada kullanıyor.

[aysien]

Avustralya'nın tuttuğunu koparan, yalnız avlanan karıncaları gözlerini, zehirlerini ve zalimliklerini bir arada kullanıyor.



Kanatsız bir eşekarısı hayal edin; şu anda gözünüzün önünden buldog karıncasına benzer bir görüntü geçiyor ve bu bir rastlantı değil: Karıncaların 140 milyon yıl kadar önce eşekarısına benzer atalarından evrimleştiği düşünülüyor. Uzun süre buldogların en eski karınca soylarından biri olduğu görüşü hakimdi. Ancak kısa süre önce yapılan bazı araştırmalar, 100 milyon yıldan daha eskilere gitmeyen bir tarihte, diğer karınca türlerinde -belki de çiçekli bitkilerin artmasıyla- yaşanan patlamayla aynı dönemde ortaya çıktıklarına işaret ediyor. Ancak uzmanlar, buldogların, tüm karıncaların ilk atalarının sahip olduğu düşünülen anatomik özellik ve davranışları taşıdığına inanıyor: Uzun bacaklar, büyük bir vücut, keskin gözler, zehirli iğneler ve görece yalnız yaşama alışkanlıkları. Fosilleşmiş örnekler bir zamanlar dünyanın dört bir yanında yaşadıklarını ortaya çıkarsa da, günümüzde sadece Avustralya'da varlık gösteriyorlar. Buldog uzmanı Robert Taylor, kırmızı buldog karıncalarının izini sürmek üzere beni, Sidney'in güneyindeki bir okaliptüs korusuna götürüyor. Onları, arıları ve diğer karınca türlerini, özellikle de marangoz karıncalarını avlarken buluyoruz. Bu tehlikeli bir av; çünkü, marangoz karıncaları gibi daha "gelişmiş" karıncalar, aynı yuvayı paylaşan diğer karıncalara kimyasal sinyaller göndererek acil yardım çağırabilir ve bu, buldog karıncalarının sahip olmadığı bir yetenek. Ancak avcı buldog da, marangoz karıncasının çevresinde daireler çizip, sırtına atlayıp, kurbanına bir karşı saldırı düzenleme şansı dahi bırakmadan ona iğnesini batırabilir. İlkel bulabilirsiniz. Ama kesinlikle işe yarıyor. Buldogları yeraltında görüntülemek için, Taylor'la gerçek boyuta uygun yapay bir yuva hazırlamamız ve doğadan -kraliçe dahil- bir koloni alıp, bu yuvaya yerleştirmemiz gerekiyordu. Karıncaları uyutmak üzere yuva ağzından içeri karbon dioksit gönderip deli gibi kazmaya ve karıncaları toplamaya başladık. Ama buldog kolonilerinde kraliçe, en küçük huzursuzlukta yuvanın en derin bölümüne dalıyor. Yüzeyin iki metre altında onu yakaladığımızda karıncalar çoktan uyanmıştı ve biz, sonu gelmeyen karınca sokmaları yüzünden titriyorduk. Önce, koloninin yapay yuvaya yerleşmesi için birkaç gün bekledim ve izleyen birkaç haftayı bu vahşi böceğin daha nazik yüzünü gözlemleyerek geçirdim...